از نظر فرهنگ اسلام بهترین سخن، سخن نیک همراه با ملایمت و عطوفت است. حتی در مقابله با دشمنان اسلام و کفار نیز خداوند دستور به سخن نیک فرموده است. زیرا گفتن سخنان زشت و ناپسند و دشنام به کفار سبب می شود که آنان نیز به مقدسات اسلام توهین کنند و دشنام دهند. سخن نیک و کلام خوب دارای آثار و برکاتی است که در این حدیث بدان اشاره شده است.
حدَّثنا الشیخُ الفقیه ابوجعفر محمدُ بن علی بن الحسین بن موسی بن بابویه قمیرضی الله عنه یومَ الجمُعه لاثنتی عشره لیلهٍ بَقیت مِن رجب سنه سبع و ستّین و ثلاث مائه. قال: حَدَّثنا الشیخ یَحیی بن زید بن العباس بن الولید البزّاز بالکوفه…قال: حَدَّثنا ابوحمزهِ الثمالی عن علی بن الحسین قال: القولُ الحَسَن یُثرِی المال و یُنَمی الرّزق و یُنسِئُ فی الأجَل و یُحَبِّبُ الی الاهل و یُدخِل الجنّه.
امام زین العابدین علیه السلام فرمودند: سخنِ نیکو:
1- مالِ دنیا را برای انسان زیاد می کند.
2- رزق انسان را زیاد می کند و نِماء می دهد.
3- اجلِ انسان را به تأخیر می اندازد.
4- انسان را در میان اهل و خانواده اش محبوب می کند.
سخنِ نیکو طبعاً سخنی است که با موازینِ شرع منطبق است، به شرطی که با روی خوش و زبانِ خوش ادا بشود، اینها، آثارِ دنیائیِ قولِ حسَن است. و یک اثرِ اخروی هم دارد و آن این است که انسان را به بهشت می کشاند.