علماى باللّه و عالمان بى عمل

شیخ ما⁽آیت اللّه حاج شیخ محمّد حسین اصفهانى ـ رحمه  اللّه⁾ از آقاى سیّد صدر ـ رحمه اللّه   ـ پرسید: منظور از « علما » در آیه ى «إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَـآؤُاْ» (از میان بندگان تنها دانشمندان از خدا بیم دارند.) چیست؟سوره ى فاطر، آیه ى ۲۸٫

ایشان فرمود: « علماى باللّه   » مراد است، نه عالم به چند اصطلاح، زیرا در آیه کلمه ى «إِنَّمَا» آمده است.که دلالت بر انحصار مى  کند، و عموم از آن استفاده نمى  شود تا همه  ى عالمان را شامل گردد واى بر ما اگر روزى بیاید که اسرار پنهان ما زیرورو شود و معلوم گردد که از اهل علم و اهل دین نیستیم، و تنها دنیاى خود را آباد کرده  ایم، و با این هیکل و لباس و مقام، اعمال و رفتار و اقوال ما به صورت غیر مستقیم سبب انحراف دیگران شده و حال این که فرموده  اند: « کُونُوا دُعاهً لِلنّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ. »  با غیر زبانتان مردم را [به سوى دین و خدا] دعوت کنید.