برای هر کسی ممکن است در زندگی اش مشکلات و موانعی پیش بیاید. به طور کلی زندگی هیچ گاه خالی از مشکلات و موانع نیست. چون همان طور که خداوند در سوره بلد نیز اشاره می کند انسان را در رنج و سختیها آفریده است. اما سوال این است که راه عبور از این مشکلات چیست؟ آن چه که در درجه اول برای هر انسانی لازم است صبر و بردباری است. صبر به این معنا نیست که انسان دست روی دست بگذارد و برای رفع مشکلاتش اقدامی نکند. بلکه مراد این ایت که انسان تاب و قرار خود را از دست ندهد و بتواند خود را کنترل کند و برای حل مشکلات خود فکر و اقدام کند.
اما در این میان برخی اعمال دیگر نیز هست که می تواند به یاری انسان بیاید و امدادهای الهی را در حل این مشکلات و گذر از موانع موجود، جلب نماید. در این باره توصیه هایی از بزرگان نقل شده است.
اینكه دعا در كنار درمان بر سلامتی انسان تاثیرگذار است موضوعی است كه نه تنها مورد تایید بزرگان و پزشكان مسلمان است، بلكه اندیشمندان و پزشكان غیر مسلمان هم بر آن اذعان دارند. دكتر فرانك لاباخ پزشك آلمانی یكی از افرادی است كه در این زمینه نقطه نظراتش را این طور مطرح می كند: «دعا و عمل در حقیقت لازم و ملزوم یكدیگرند، زیرا هر یك به تنهایی ضعیف اند. مقتدرترین مردان و زنان در عمل و دعا هر دو نیرومند هستند و بهترین جراح آن كسی است كه بهترین عملش وقتی صورت گیرد كه دعا و كار را با هم توام نماید.»
اگر انسانها اعتقاد و باور قوی به اراده خداوند داشته باشند، خدا هم به خواسته آنان پاسخ مثبت می دهد و مردم در زمان قدیم این باور قلبی را داشتند خاطرنشان می كند: «از نظر آموزه های اسلامی و قرآنی حتی تاثیر دارو و شفای بیماری در دست خداوند است، از این روست كه آنان دستان پزشك و تاثیر دارو در درمان را تنها به عنوان واسطه می شناختند و خداوند را به عنوان مسبب الاسباب شافی واقعی می دانستند، از این رو بود كه همواره به دعا و نیایش در كنار دارو و درمان می پرداختند و دارو و درمان و پزشك حاذق آنها را از خداوند غافل نمی كرد، زیرا هر چیزی كه انسان را به خود مشغول و از خداوند غافل سازد، تاثیر منفی در زندگی بشر می گذارد و همان چیزی كه دارو و درمانگر است تبدیل به بلاو بیماری می شود.»
«كسانی كه همواره به یاد خدا هستند و ذكر و یاد او در دل های شان خانه كرده است، از یك آرامش روحی خاصی برخوردار می شوند و همین آرامش و ذكر الهی بیماری جسمی و روانی آنان را نیز درمان و مشكلات و سختی ها را برای آنان آسان می كند، از این روست كه خداوند در آیه124 سوره طه، یكی از مهم ترین اسباب و علل مشكلات انسانی و سخت و دشواری در معاش را غفلت از خدا و دوری از ذكر و یاد او می داند، اما كسانی كه همواره در هر چیز بزرگ و كوچك به خدا متوسل می شوند دست نیایش به سوی او دراز می كنند، از آرامش و زندگی آسان و گشایش در روزی برخوردار می شوند.»
«دعا و نیایش به انسان كمك می كند تا دردها و رنج ها را بهتر و آسان تر تحمل كنند و هم چنین موجب می شود تا بر بیماری و درد مسلط شوند؛ زیرا میان روان و جسم آدمی ارتباط تنگاتنگی است. كسی كه روان او با خداوند مرتبط می شود، احساس می كند كه با علت تام ارتباط ایجاد كرده است. این علت تام همان گونه كه بیماری و درد را ایجاد می كند می تواند درد و رنج را از میان بردارد. همین احساس ارتباط روحی است كه افزون بر افزایش آستانه تحمل در افراد، موجب درمان دردهای سخت می شود و حتی سرطان ها و بیماری دیگر كه پزشكان از درمان آن عاجز و ناتوان هستند در یك فرآیندی از درون از میان می رود. بسیاری از كسانی كه معجزه دیده اند بر این نكته تاكید دارند كه ایمان و باورشان به قدرت خداوند موجب شده است كه احساس كنند بیماری در برابر خداوند چیزی نیست و خداوند به سادگی می تواند همان گونه كه آن را ایجاد كرده از میان بردارد. چنین روحیه ای موجب می شود تا انسان از درد و رنج به سادگی بگذرد و دردها و بیماری هایش را درمان كند.